วันพุธที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555


ใจเขาใจเรา

อยู่ในสังคมมนุษย์
สิ่งที่ต้องระวังไม่ใช่มนุษย์เสมอไป
ใจที่เห็นแก่ตัวของเรานั่นแหละ
คือสิ่งที่ควรระมัดระวังให้มาก
เมื่อการกระทำต้องเกี่ยวพันกับผู้อื่น
ไม่ต้องเอาใครไปใส่ใจใคร
อย่าเอาเปรียบเขาก็พอ
เมื่อมิได้คำนึงถึงสวัสดิภาพของตนเอง
แต่ก็ต้องระมัดระวังสวัสดิภาพของผู้อื่น
เราไม่โกรธ เราไม่กลัว เราไม่เจ็บ
แต่ผู้อื่นอาจจะโกรธ อาจจะเจ็บ และอาจจะกลัว
ถึงคราวที่จำเป็นต้องกระทำแล้ว
ก็ลงมือกระทำด้วยสติปัญญาเถิด
ไม่ต้องมัวไปคำนึงถึงใจเรา ใจเขา
หรือแม้แต่ใจใครทั้งสิ้น

อุปสรรคของชีวิต

เมื่อชีวิตเผชิญอุปสรรค

ต้องรู้จักว่านั่นเป็นธรรมดาของชีวิต
อย่าหวั่นไหว เมื่อเจออุปสรรค
เพราะอุปสรรคช่วยสร้างประสิทธิภาพ


ปัจจัยของความสำเร็จอันน่าภาคภูมิใจ
ไม่มีอะไรเกินกว่าอุปสรรค
ผู้ที่ไม่เคยต่อสู้กับอุปสรรค
ไฉนจะรู้จักความสามารถที่แท้จริงของตนได้


ก้อนหินน้อยขวางทางข้ามได้ก็ข้ามไป
ก้อนหินใหญ่ขวางทางเขยื้อนได้เขยื้อนไป
ภูเขาใหญ่ขวางทาง ถ้าต้องไปก็อ้อมไป


ผู้ที่สู้กับอุปสรรคที่ต้องหลีกพื้นแผ่นดิน เริ่มจาก ผงธุลี
มหานที เริ่มจาก ละอองน้ำ
ไร้การเริ่มต้นก็ไม่มีการลงท้าย
ความหวังย่อมสูญสลาย
ถ้าไร้การกระทำที่เหมาะสม กลมกลืน


เมื่อตื่นขึ้นรับรู้วันใหม่
จงตั้งใจเริ่มต้นเรียนชีวิต และโลก
สรรพสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลงเป็นนิรันดร์
จะตายด้าน ล้าสมัยอยู่ไยกัน


เริ่มต้นไตร่ตรอง แล้วเริ่มต้น
สันโดษ อีกด้วยอดทน
หวังผลโดยไม่ยึดถือ
การมีชีวิตก็คือการเริ่มต้น



และผู้ท้อแท้ต่ออุปสรรคที่ต้องสู้
คือผู้หันหลังให้กับความจริง
และปิดหนทางแห่งความชอบธรรมเสียสิ้น

การเริ่มต้น

พื้นแผ่นดิน เริ่มจาก ผงธุลี

มหานที เริ่มจาก ละอองน้ำ
ไร้การเริ่มต้นก็ไม่มีการลงท้าย
ความหวังย่อมสูญสลาย
ถ้าไร้การกระทำที่เหมาะสม กลมกลืน


เมื่อตื่นขึ้นรับรู้วันใหม่
จงตั้งใจเริ่มต้นเรียนชีวิต และโลก
สรรพสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลงเป็นนิรันดร์
จะตายด้าน ล้าสมัยอยู่ไยกัน


เริ่มต้นไตร่ตรอง แล้วเริ่มต้น
สันโดษ อีกด้วยอดทน
หวังผลโดยไม่ยึดถือ
การมีชีวิตก็คือการเริ่มต้น

ผู้เป็นที่รัก

ขณะใดเรียกหาความรัก

ขณะนั้นย่อมรักใครไม่ได้
ผู้ใดร้องขอความรัก
แน่นัก ว่าเขารักใครไม่เป็น


ผู้ที่ไม่ร้องขอความรัก
เขาจึงแจกจ่ายความรักของเขาได้


ผู้ที่ต้องการให้ผู้อื่นนิยมตน
เขาย่อมไม่เป็นตัวของเขาเอง


จงช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ และสรรพสัตว์
โดยมิได้หวังความเป็นที่รัก
ความเป็นที่รักแท้จริง
จึงจะมีโอกาสเกิดขึ้น



บทความนี้เขียนขึ้นโดย จอร์จ คอลลิน ซึ่งเป็นดาราตลกที่โด่งดัง เขาเขียนขึ้นในวันที่ 11 กันยายน (ตึกเวิรด์เทรดถล่ม) หลังจากที่ทราบว่าภรรยาของเขาเสียชีวิตในตึกนั้นด้วย.. ทำ..ในสิ่งที่อยากจะทำ อยากให้ทุกคนได้อ่าน ข้อความนี้ มีความหมายดีนะ
ทุกวันนี้เรามีตึกสูงขึ้น มีถนนกว้างขึ้นแต่ความอดกลั้นน้อยลง
เรามีบ้านใหญ่ขึ้น แต่ครอบครัวของเรากลับเล็กลง
เรามียาใหม่ ๆ มากขึ้น แต่สุขภาพกลับแย่ลง
เรามีความรักน้อยลง แต่มีความเกลียดมากขึ้น
เราไปถึงโลกพระจันทร์มาแล้ว แต่เรากลับพบว่า
แค่การข้ามถนนไปทักทายเพื่อนบ้านกลับยากเย็น…………
เราพิชิตห้วงอวกาศมาแล้ว แต่แค่ห้วงในหัวใจกลับไม่อาจสัมผัสถึง
เรามีรายได้สูงขึ้น แต่ศีลธรรมกลับตกต่ำลง
เรามีอาหารดี ๆ มากขึ้นแต่สุขภาพแย่ลง
ทุกวันนี้ทุกบ้านมีคนหารายได้ได้ถึง 2 คน แต่การหย่าร้างกลับเพิ่มมากขึ้น
ดังนั้น……จากนี้ไป……ขอให้พวกเรา อย่าเก็บของดี ๆ ไว้โดยอ้างว่าเพื่อโอกาสพิเศษ
เพราะทุกวันที่เรายังมีชีวิตอยู่คือ ……โอกาสที่พิเศษสุด……แล้ว
จงแสวงหา การหยั่งรู้
จงนั่งตรงระเบียงบ้านเพื่อชื่นชมกับการมีชีวิตอยู่ โดยไม่ใส่ใจกับความ…..อยาก…
จงใช้เวลากับครอบครัว เพื่อนฝูงคนที่รักให้มากขึ้น…….
กินอาหารให้อร่อย ไปเที่ยวในที่ที่อยากจะไป
ชีวิตคือโซ่ห่วงของนาทีแห่งความสุขไม่ใช่เพียงแค่การอยู่ให้รอด
เอาแก้วเจียระไนที่มีอยู่มาใช้เสีย
น้ำหอมดี ๆ ที่ชอบ จงหยิบมาใช้เมื่ออยากจะใช้
เอาคำพูดที่ว่า…….สักวันหนึ่ง……..ออกไปเสียจากพจนานุกรม
บอกคนที่เรารักทุกคนว่าเรารักพวกเขาเหล่านั้นแค่ไหน
อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง ที่จะทำอะไรก็ตามที่ทำให้เรามีความสุขเพิ่มขึ้น
ทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกนาที มีความหมาย
เราไม่รู้เลยว่าเมื่อไรมันจะสิ้นสุดลง
และเวลานี้….
ถ้าคุณคิดว่าคุณไม่มีเวลาที่จะ copy ข้อความนี้ไปให้คนที่คุณรักอ่าน…… แล้วคิดว่า….สักวันหนึ่ง………..ค่อยส่ง.. จงอย่าลืมคิดว่า….สักวันหนึ่ง…..วันนั้น คุณอาจไม่มีโอกาสมานั่งตรงนี้เพื่อทำอย่างที่คุณต้องการอีกก็ได้